Behçet Necatigil 16 Nisan 1916’da istanbul’da dünyaya geldi.Kabataş Lisesi’ni (1936) ve İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu’nun Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi (1940). Uzun süre Kabataş Lisesi’nde ve İstanbul Eğitim Enstitüsü’nde edebiyat öğretmenliği yaptıktan sonra 1972 yılında emekliye ayrıldı. İstanbul Eğitim Enstitüsü’nde edebiyat dersleri verdi. “Gece ve Yas” isimli ilk şiiri lise öğrenciliği yıllarında 1935’te Varlık Dergisi’nde yayınlandı. Ardından Yenilik, Yeditepe, Türk Dili, Yeni Dergi, Yeni Edebiyat, Cumhuriyet gibi dergi ve gazetelerde çıkan şiirleriyle tanındı.
İlk şiir kitapları “Kapalıçarşı” (1945), “Çevre”nin (1951) ardından yayınlanan “Evler”de (1953) divan ve halk şiirlerini sıcak bir lirizmle bir araya getirdiği şiirleri yer alır. 13 Aralık 1979’da İstanbul’da yaşamını yitirdi. Zincirlikuyu Mezarlığı’nda toprağa verildi.
Lise yıllarından beri aralıksız olarak şiir yazan Necatigil, büyük kent aydınlarının duygu ve düşüncelerini dile getirir. Ta başlangıçtan beri ezik, yılgın, düşlerini gerçekleştirememiş insanların iç dünyasını ele alır; düşle gerçeğin uyuşmazlığını temel alarak dar gelirli insanların geçim sıkıntılarını, çevreyle uyuşmazlıklarını anlatır. Onun kişileri genellikle kalabalıktan kaçan, ürkek çekingen, bütün kötülüklere karşı sığmağı evde bulan insanlardır.Küçük insanların, işçi kızların bulunduğu çevreler, yazlık bahçelerin hüzünlü yaşantısı onun kendine özgü deyişlerle canlandırdığı konulardır. Bir ara mitoloji olaylarına, eski edebiyat kaynaklarına ve folklora yönelen şair siyasî baskıların yoğunlaştığı dönemlerde toplumsal sıkıntı ve bozukluklardan da söz etti. Son yıllarda hikâye öğesini azaltarak daha çok sembol ve alegorilerle yüklü anlatılara yönelmiştir. Bu arada eski şiirimize özgü öğelerden de yararlanır. İstiare ve mecazlara geniş yer verir.
Behçet Necatigil şiirleri yanında Almancadan çevirileri ve başarılı radyo oyunlarıyla da tanınan bir yazardır.Geniş ölçüde çeviriler yaptı ve radyo oyunları da yazdı. Bir kısmı Knut Hamsun’dan olmak üzere 30 kadar kitabı Almancadan dilimize geçirdi. Türkiye ve Avrupa radyolarında oynanan bazı oyunları birkaç cilt halinde yayınladı.Özellikle okullu gençlerin başvuru kitabı olarak kullandığı iki önemli kaynak kitabın da yazarıdır: Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü ve Edebiyatımızda Eserler Sözlüğü. Bu iki kitapta 120 yazar, 400 roman, hikâye ve oyun tanıtılmaktadır.
Bütün Eserleri :
Şiir Kitapları:
Kapalı Çarşı (1945), Çevre (1951), Evler (1953), Eski Toprak (1956) , Arada (1958),Dar Çağ (1960), Yaz Dönemi (1963, Türk Dil Kurumu 1964 şiir ödülünü kazanmıştır), Divance (1965), İki Başına Yürümek (1968) ,En/Cam (1970)
Zebra (1973, Kareler Aklar (1975), Sevgilerde (Seçme Şiirleri, 1976),Beyler (1978),Söyleriz (1980)
Düz yazıları:
Bile/Yazdı (1979), Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (1960),Edebiyatımızda Eserler Sözlüğü (1971)
Radyo oyunları:
Yıldızlara Bakmak (iki oyun, 1965),Gece Aşevi (beş oyun, 1967), Üç Turunçlar (altı oyun, 1970) ,Pencere (dört oyun, 1975)
Ödülleri:
1957 Yeditepe Şiir Armağanı Eski Toprak ile
1964 Türk Dil Kurumu 1964 Şiir Ödülü Yaz Dönemi ile
Bütün Eserleri (1981-1984) ölümünden sonra Hilmi Yavuz ve Ali Tanyeri tarafından 7 cilt olarak hazınlanıp yayınlandı. Çeviri şiirleri de “Yalnızlık Bir Yağmura Benzer” ismiyle 1984’te yayınlanmıştır.
ben bu yoruma
İNANMIYORUM